Codzienność

Słońce powoli gaśnie
Widząc matkę powracającą do domu
Kobieta po dniu pracy
Zastaje nieład w gnieździe
A wśród niego płaczące dziecko
Rodzicielka wplata w nie ciepło
Haftując uśmiech na płótnie

Matka sprzątając
Czyni swymi zmęczonymi dłońmi
Piękno czterech ścian
Wreszcie spocona i zmarnowana
Siada
Umysł domaga się spoczynku
Mięśnie odmawiają posłuszeństwa
Każdy najmniejszy ruch sprawia ból
Lecz ona z godnością
Wstaje
Kolejne minuty spędza w cierpieniu
By móc nakarmić swe ptactwo
Kobieta mdleje z wyczerpania...
Zimna podłoga zamienia się w łoże

Strudzona matka zasnęła.

autor

AnnChrupx

Napisany: 2006-03-02 Dodano: 2006-10-24 21:25:08

Ten wiersz przeczytano 385 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie