Cóż może jeszcze nas zaskoczyć

Uszy zarosły woskowiną,
Ropa zalała jasne oczy.
Rzeki przestały żwawo płynąć,
Cóż jeszcze może nas zaskoczyć.

Zegar wskazówki już połamał,
Wiatr ucichł nagle wśród gałęzi.
Jaki nas spotkać może dramat,
Który na zawsze świat uwięzi.

Deszcz brudną kroplą w szybę tłucze,
Smugi zostawia, ślad rozpaczy.
A my błądzimy wbrew nauce,
Dzisiaj już dla nas nic nie znaczy.

Uczucia chcemy poddać karze,
Smutek spuszczamy jak ze smyczy.
Czemu brakować ma nam marzeń,
Umysłu wielkiej wciąż zdobyczy.

Świat oszalały z nienawiści,
W przepastną głębię zaczął spadać.
Dla własnej zguby, bo korzyści,
Tylko osiągnąć może zdrada.

Uszy zarosły woskowiną,
Ropa zalała jasne oczy.
Co może tego być przyczyną,
Cóż może jeszcze nas zaskoczyć…

autor

Grand

Napisany: 2011-03-07 Dodano: 2011-03-07 16:28:22

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie