Cudo!
Maleńka istota
ukształtowana Jego
dokładnymi rękoma,
przychodzi w blasku słońca
na świat.
Mały nosek,
małe usteczka,
małe uszka,
Cudo!
Otwiera oczka,
uśmiecha się,
żyje...
Bóg wyróżnił go i
dał mu szansę.
Ukształtował malca i
tchnął w niego
piekna duszę.
Cudo!
Dał mu rodzinę,
kochającą matkę,
opiekuńczego ojca,
odpowiedzialnego straszego brata.
Juz dawno przygotował
dla niego
plan życia na ziemi.
Zadbał o każdy,
nawet najmniejszy,
szczegół.
Cudo!
"Oto Ja jestem Pan, Bóg wszelkiego ciała : Czy jest dla mnie coś niemożliwego ? " Jer 32, 27
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.