i cudów nie ma?

To prawda, ludzie którzy nie mogą chodzić mogą marzyć
o takich cudach, a ci, którzy mogą nie są często ich
świadomi.
Co do upadków, to nie trzeba nie mieć rozumu, by
upadać, wystarczy, by byli ku temu pomocni i nam
nieprzychylni, czasem i podli ludzie.
Pozdrawiam, miłego dnia życząc Elu.

oczywiście, że są
pozdrawiam z podobaniem
:)

Jakże łatwo się upada,
dużo gorzej się podnosi.
Samo życie mówi: sprawdzam
co w rozumie u was gości...

Fajny, mądry wiersz. Serdecznie pozdrawiam
życząc miłego wieczoru i udanego tygodnia :)

Upadki, porażki uczą, tylko niekiedy straty są tak
duże, że ta nauka już nie pomoże. Pozdrawiam

Niedługo będziemy pisały...
- i zrobić krok jeden z balkonikiem,
ten jeden, to jakby maraton.
Nazwiemy to później tym cudem,
na przekór przeszkodom i faktom. :)
Dobra refleksja. :)

Refleksja, która uświadamia coś nieświadomym. Miłego
wieczoru:)

Mądry wiersz. Tylko niestety każdy upadek trochę nas
okalecza i podnosimy się już nie tacy sami, jak
upadaliśmy. I niestety na to nie pomoże żaden cud.

cuda są się zdarzają... gdy coś jest a przecież nie ma

ja jestem świadoma tych cudów.

Tak, masz rację. To najprawdziwsze cuda. Te niby
powszednie... Większość nieświadomych raczej nigdy
tych cudów nie doceni...

Świetna miniatura.

Pozdrawiam ciepło :-)

Tak nieświadomych, bo już samo życie jest cudem,
pozdrawiam ciepło, śląc serdeczności.

wszystko jest cudem;
pozdrawiam :)