i cudów nie ma?
podnosić się zawsze
to imperatyw -
z łóżka
z upadku
ze straty
to najważniejsze z uniesień
pospolite zmartwychwstania
codzienne cuda nieświadomych
ich istnienia
autor
grusz-ela
Dodano: 2021-08-22 14:11:11
Ten wiersz przeczytano 1127 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Trudno nie zgodzic sie z tytulem.
Zamysl i wykonanie... Duzy Plus. :)
Pozdrawiam Elu serdecznie :)
Refleksyjna, ciekawa,
cudna miniaturka.
Pozdrawiam serdecznie :))
Serdecznie Wam dziękuję za refleksje w komentarzach.
Wszystkiego dobrego wszystkim.
Niby zwykły, a niezwykły wiersz z wymowną frazą
'pospolitych zmartwychwstań'. Serdeczności, Elu
Szkoda, że sparaliżowani nie mogą wstać z wózków
inwalidzkich, ale tak poza tym to pełna zgoda.
Kochajmy życie, chociażby uparcie i skrycie. Ślę
uśmiechy Eluś :):)
Przecież życie cudem jest:>
Każdy dzień może być cudem...zależy od podejścia.
Super wiersz Eluś!
Pozdrawiam :)
Filozoficznie...
Cytując Einsteina : Są dwie drogi, aby przeżyć życie.
Jedna to żyć tak, jakby nic nie było cudem. Druga to
żyć tak, jakby cudem było wszystko.
Pozdrawiam z podobaniem dla wiersza :)
Ciekawa miniatura.
Pozdrawiam serdecznie
Dla chorych to bardzo wielki wysiłek. Pozdrawiam.
Obok miniaturki nigdy nie przejdę obojętnie :)
świetna!
Cuda się zdarzają na co dzień, ale niewielu je
dostrzega.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Taka karma i jej zakładnicy.
Świetny wiersz.
Pozdrawiam.
Cudem jest życie i wola istnienia...
pozdrawiam :)