Cudowna pora roku
Uwielbiam wiosnę, tak chce się żyć...
podziwiam wszystko co mnie otacza,
gdyby tak mogło cały rok być...
wszystko budzi się, zakwita
i swoje mejsce zaznacza.
Słońce wygląda w wolnej chwili,
a pierzyna jeszcze puchem sypie,
pierwiosnek swój uśmiech uchyli
a pośród traw rumianek też wyjrzy,
a później nasionka wysypie.
Nie da się zatrzymać, a szkoda,
tak jak życia zatrzymać nie sposób,
płynie szybko jak w rzece woda
nie słuchając naszej rozpaczy
ani naszych głuchych głosów.
Zima niszczy co wiosna zrodziła
lecz część roślin drugie życie czeka,
czeka na to niejedna mogiła,
ale czy możliwe jest
drugie życie człowieka?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.