CYKL ŻYCIA
I nagle przyszedł - koniec żywotności
To mało znaczy - naprzeciw wieczności
Fakt dokonany - wszystkich wzrusza
Ciało umarło, lecz żyje dusza
Szczątki człowieka do grobu złożone
A dusza szczęśliwa że wyzwolona
Teraz "czas z kośćmi się rozprawi
W pył w popiół zmieni - przetrawi
Aby zostać w proch obrócony
Będziesz robakom składać ukłony
Aby im nicość, twa smakowała
I cząstka ciebie tu nie została
Tak według Wiary - cykl się zamyka
Jeden się rodzi a drugi znika
Z prochu powstałeś w proch się obrócisz
Lecz w innym świecie do żywych wrócisz
Zenek 66 Sielski
autor
Zenek 66
Dodano: 2016-07-30 18:04:53
Ten wiersz przeczytano 2114 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
"Fakt dokonany - wszystkich wzrusza
Ciało umarło, lecz żyje dusza" i to jest ok...
- miłego... :)
to prawda rodzimy się by po ziemskim żywocie przejść
do wieczności...(pomijam te wszystkie robaczki)
pozdrawiam cieplutko:-)
Bardzo obrazowo.Przypomniałeś mi jak to moja córeczka
wróciła z lekcji religii i opowiadała mi co siostra im
mówiła.Człowieka po śmierci zjadają robaczki,później
kurczaczki zjadają robaczki.I z wielką pretensją do
mnie.Już nigdy więcej nie będę jadła kurczaków,
pamiętaj.Pozdrawiam.
Nic dodać nic ująć -bo żeby się ktoś urodził to musi
ktoś umrzeć.Pozdrawiam Zenku.
Taki cykl,nie ma tu mocnych.
Pozdrawiam
Taka jest nasza wiara .... pewnie w niej też nadzieja.
Pozdrawiam
Świetny , obrazujący wiersz
Mariuszu Dziękuję Pozdrowienia
Do miłego ...
Pluszu dziękuję za humor i plusika
Pozdrawiam
Hmm... mówiąc ironicznie:
od ptaka do robaka ;-)
Pozdrawiam
Niepowtarzalny a jednak taki sam...(:
Julio Pol, Elenko Bo Ukłony dla Was Piękne Panie
Pozdrowionka Szczere
Witaj,
dziekuję za pozytywny odbiór.
Rozprawiłes się z duszą i ciałem...
Nie dam się robalom...
Serdecznie pozdrawiam.
miłej niedzieli.
święte słowa...podoba się+:) pozdrawiam Zenek
ZUS inaczej te cykle liczy...
+ Pozdrawiam serdecznie