CYKL ŻYCIA
I nagle przyszedł - koniec żywotności
To mało znaczy - naprzeciw wieczności
Fakt dokonany - wszystkich wzrusza
Ciało umarło, lecz żyje dusza
Szczątki człowieka do grobu złożone
A dusza szczęśliwa że wyzwolona
Teraz "czas z kośćmi się rozprawi
W pył w popiół zmieni - przetrawi
Aby zostać w proch obrócony
Będziesz robakom składać ukłony
Aby im nicość, twa smakowała
I cząstka ciebie tu nie została
Tak według Wiary - cykl się zamyka
Jeden się rodzi a drugi znika
Z prochu powstałeś w proch się obrócisz
Lecz w innym świecie do żywych wrócisz
Zenek 66 Sielski
Komentarze (49)
i cały wiersz też ma się rozumieć jest prawdą o naszym
istnieniu.
"Ciało umarło, lecz żyje dusza"
panie Zenonie bardzo ujął mnie ten fragment.
Pozdrawiam
Rozprawiłeś się z trudnym tematem jak bokser na
ringu.Podziwiam :)
Zycie kochać trzeba,
a śmierci się nie bać!
Pozdrawiam!
za podejście do tematu +
dobra refleksja...
pozdrawiam milutko Zenku:)
Refleksyjnie i spokojnie:) Bardzo dobry wiersz.
Nieodłączną częścią życia jest i śmierć. Podoba mi się
podejście do tematu. Uściski Zenku.
Zenku bardzo dobry wersz i refleksja
Człowiek nie umiera zmienia tylko dom na ten ze skały
i już na stałe
Tutaj jest prochem tam bytem wiecznym
Pozdrawiam serdecznie :)
Taki Sobie, Jastrzębiu 0707Dziękuję za śliczne
komentarze Pozdrawiam Serdecznie
Moi mili goście bardzo ważni dla mnie jesteście
pozdrawiam wszystkich komentujących i czytających Do
miłego ...
Witam Serdecznie Niezwykły wiersz można by o tym dużo
mówić ,najlepiej jednak smutny kontekst pominąć i
cieszyć się każdą chwila :) Pozdrawiam i miłego
wypoczynku życzę.
Takie jest życie. Ważne by coś zostało ' jakiś ślad' -
broń Boże pustka. Ten wiersz, te nasze wiersze to
maleńki ślad +++
+ i pozdrawiam.
Marianko, Alinko Dziękuję bardzo milutki Panie
Pozdrowienia