z cyklu miłosne
Jesli odważę się pokochać to tylko
kogoś takiego jak sam się domyślasz
bo o kim innym mogę śnić po nocach
jak nie o kimś o kim nie wolno nam mówić
jeśli mnie pióro wysoko uniesie
niech wiatr mi sprzyja i słońca źrenice
a gdy zostanę na lądzie niech liście
zdobią sny barwne
odsłonić przyłbicę i resztę godności
pocałunki są szumiącą kaskadą
parafowane świadectwo miłości
kochaj i zabij
bądź i nawet milcz jeśli to konieczne
na marne słowa gdy uczucia rosną
przebiły błonę z niebios pędząc żywioł
rzęsisty deszcz opada na nasze ciała
spływając w doł dotyka pięty
krążą subtelnie obmywając palce
zgłębiając oddech
Klaudia Gasztold
autor
cicha myszka
Dodano: 2023-01-11 16:01:06
Ten wiersz przeczytano 672 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
dziekuje za komentarze ja je czytam tylko nie chce mi
sie odpisywac na nie, pozdrawiam
Mnie także bardzo podoba się Twój wiersz :) Pozdrawiam
Klaudio, piszę ten komentarz bez przekonania, bo Ty
chyba nigdy ich nie czytasz.
Ale innym komentującym powiem że to dobry wiersz.
Piękny, nietuzinkowy wiersz o miłości, bardzo mi się
podoba jak ją przedstawiłaś. Pozdrawiam :)
Wybacz zawisł mi się komputer i niestety komentarz się
potroił.
Piękny wiersz, najbardziej podoba mi się obrazowanie w
ostatniej strofie,
z "rzęsistym deszczem opadającym na ciała" :)
Pozdrawiam, wszystkiego dobrego życząc :)
Piękny wiersz, najbardziej podoba mi się obrazowanie w
ostatniej strofie,
z "rzęsistym deszczem opadającym na ciała" :)
Pozdrawiam, wszystkiego dobrego życząc :)
Piękny wiersz, najbardziej podoba mi się obrazowanie w
ostatniej strofie,
z "rzęsistym deszczem opadającym na ciała" :)
Pozdrawiam, wszystkiego dobrego życząc :)
Rzeczywiście miłośnie, aż kapie wszędzie.
Pięknie… Pozdrawiam