Czapka
Mag bez czapki na drewnianej posadzce
stoi,
Patrzy się na wprost, prawdziwie czegoś się
boi,
Strach w jego oczach ponad światem
klęka,
Prawdziwie nie śmierci, ale samotności się
lęka.
Boi się tego, co mu przyniesie ludzkie
serce,
Nie magiczne, lecz zaklęte w męce,
Czeka na uczucie, czeka na miłość,
Bo jego umysł i radość dławi samotność.
autor
Magnus
Dodano: 2005-04-19 13:41:25
Ten wiersz przeczytano 693 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.