czarne pióro

nie płaczę po tobie
choć żal
porzuconej wiosny
i kolejnych uboższych o promyk
ciepłego uśmiechu
lata też żal bo niebo pociemniało
od wtedy

nie odprawiam różańca
choć każą
odmawiać dziesiątki zdrowasiek
nie wrócą blasku ognikom
zdmuchniętego spojrzenia
zagasły
jeszcze słońca żal pozostawionego w
samotności
i płaczących co z kolan wstaną prowadzić
‘święte wojny’

każesz kochać
a ja nie potrafię
pić goryczy bez zachłyśnięcia
dławi mnie puchar z drewna i kryształu
aż do upadku
dzisiaj już nie możesz mnie podnieść

nie płaczę po tobie
bo żal łez bo nie rozgrzeją zastygłych dłoni
za ludzi wylewać je lepiej

autor

tommek

Dodano: 2006-07-31 11:18:23

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie