Czarodziej polskiej dyplomacji
pamięci Władysława Bartoszewskiego
Byłeś taki radosny,
A jednocześnie smutny.
Rozgadany i milczący.
Och, jak ja kochałam
twoje sprzeczności.
A to nie styczeń,
ani nie kwiecień.
Może maj?
Tylko gdy patrzę przez
ogromne okulary
Wydaje mi się tak zwyczajnie,
Że po prostu jesteś.
Czarodzieju polskiej dyplomacji...
autor
Stefa1932
Dodano: 2015-10-26 17:37:24
Ten wiersz przeczytano 567 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Miło było przeczytać kolejny Twój wiersz poświęcony
profesorowi Bartoszewskiemu. Ubywa autorytetów na
naszej scenie politycznej. Miłego wieczoru.