czarownica
eh ty stara czarownico
pomieszalaś w swoich wrożbach
kończysz teraz swój bieg posród
wypalonych kadzideł
nieruchomo spoczniesz pod
kamieniem niespelnienia
osierocona bez imienia
przeklęta dzisiaj choć poczęta
z zachwytu nad jego swiatem
obsypanym diamentowym
księżycem magii który zamarł
na twoje wlasne życzenie przecież
autor
Mirabella
Dodano: 2016-01-28 00:32:15
Ten wiersz przeczytano 723 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
super :)
Mirabello możesz płynąć w tym śnie
super:)
Czyżby to o mnie?:)))
A tak na poważnie, ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)
Dużo magii w tym wierszu.Ciekawy wiersz:)
Ciekawie, trochę melancholijnie...
...jeśli nie potrafią utrymać porządku w swoim
ogrodzie...zasłużona kara...fajnie tak wróżką
być...pozdrawiam serdecznie
na wróżki też mówią wiedźma.
Po wina zostawić sobie ostatnie życzenie- być nie
śmiertelną, lecz jest tylko czarownicą nie
czrodziejką. Fajny wiersz pozdrawiam serdecznie:-)))
Smutne rzeczy dotykają także czarownic.
mrocznie, tajemniczo, aż wrze od emocji
okazuje się ,że czarownice też czasami cierpią
magicznie, acz smutno...jestem oczarowany:) pozdrawiam
serdecznie