Czas ucieka
Dzień coraz szybciej za dniem ucieka,
słoneczko słabiej dla ciebie świeci,
nieubłaganie wciąż tyka zegar,
a w świat daleki odchodzą dzieci.
W pokoju cicho i częściej sama
kupujesz ciuszki w sklepie z przeceny,
choć jeszcze wczoraj mówili dama,
to dziś na zmarszczki, już tylko kremy.
Czekasz na wiosnę, kwiaty i słońce,
Na dni co pachną poranną rosą,
bo w nich się kryją wspomnień tysiące,
i jeszcze radość ze sobą niosą.
Komentarze (48)
Tak,czas pędzi nieubłaganie,a my nie potrafimy za nim
nadążyć.;)
a czas jak rzeka ,jak rzeka płynie....a te zmarszczki
to tylko od uśmiechów,wiersz niby smutny ale bardzo
radosny
Przed i za nieubłagany czas a wokół wspomnienia.
oszukam się i wmówię sobie ,że nie przemawia do mnie
ten wiersz!!!
:)
pozdrawiam serdecznie
Prawdę powiadasz moja poetko.
Życzę wiosny w sercu.Cieplutki wiersz.
Witam. Niestety czas nie stoi w miejscu, ja także
czekam na wiosnę. Bardzo ładnie to przedstawiłaś,
pozdrawiam.
Piękny wiersz w treści...jakże życiowy i prawdziwy, z
nutą smutku i żalu do upływającego czasu... ale życie
w każdym wieku zaskakuje.... pozdrawiam serdecznie...
Prawda, no niestety czas nam przecieka przez dłonie
jak woda.. Pozdrawiam!!
Czas ucieka i nie mamy na to wpływu. Ładny wiersz.
samotność kradnie nam czas
Babalne ,zbyt banalne,poeci czuja i widzą więcej
Czas nie stoi czas ucieka, ot tak płynie niby rzeka. A
gdy zdamy z tego sprawę, człowiek staje się już stary.
czas ucieka nieuchronnie, coraz częściej sięgamy do
wspomnień...refleksyjny wiersz...pozdrawiam
Czas, nie oszczędza nikogo... byle do wiosny...