Czasami jeden uśmiech...

Siedziała w kręgach czerni
Nuciła niemo melodię
Aby zagłuszyć pędzącą ciszę
Ciemność obijała się o jej głowę bezlitośnie
W dali nuty krążyły wolno otoczone smołą
Nie składały się w logiczną całość
Krwawe dźwięki rozmazywały się
Oddalały
Ciemność.....cisza
Struny rozpruwały jej serce
Kałuże bólu deptała bezwiednie
Światło jednej świecy
Podążyła ku niej
Potykając się o dywany smutku
Droga nie oświetlona blaskiem
Samotne, rozżarzone drzewa
Paliły jej ciało
Czarne krople deszczu zamazały jej twarz
Zgasł płomień
Nastała pustka
Dźwięki coraz wyraźniejsze...omijały ciemność
I ON....świetlisty, zszedł ku niej otrzepując mrok
Przetarł smołę z oczu i rzekł:
- Wkroczyłaś w świat czerni
Bezwiednie sama go stworzyłaś
Musisz go pokonać
...Czasem jeden uśmiech znaczy więcej niż setki zapalonych świec...
I zniknął...

...Czasem jeden Twój uśmiech znaczy więcej niż setki zapalonych świec....

autor

Aranel

Napisany: 2006-07-10 Dodano: 2006-11-21 22:18:34

Ten wiersz przeczytano 365 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie