Czekając na ten dzień...

Przez zasypane śniegiem bezkresne przestrzenie
mknie niczym głodny jastrząb ma myśl niestrudzenie;
goni prosto do Ciebie, omija przeszkody,
leci spragniona szczęścia, swej słodkiej nagrody!

Każde Twoje westchnienie, każde słowo Twoje
otwiera mego serca szerokie podwoje
i chłonę każdą chwilę, którą mi oddajesz,
kiedy szepczesz coś czule, Gwiazdką mą się stajesz...

Ty jesteś moim życiem, bez Ciebie nie umiem
budzić się i zasypiać! Ciągle nie rozumiem,
czemu ten świat zachłanny rozdzielić próbuje
naszą niewinną miłość - niech się ulituje!

Co mam sprawić, by słońce budziło się z nami,
kiedy leżeć będziemy w ramionach swych sami
i wtuleni tak w siebie, oddani pieszczotom,
śmiać się będziemy w oczy obecnym kłopotom?

Wierzę w ten dzień cudowny, taki nasz jedynie,
gdy patrząc sobie w oczy, rozkosz po nas spłynie
i otuli nas swoim czułym uniesieniem,
i przykryje jak kołdrą - miłości spełnieniem...

autor

piwar68

Dodano: 2005-09-08 15:51:31

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie