Czerwone....

Wiersz niewątpliwie wartościowy, bowiem wywołuje
odpowiednie reakcje. Analiza poszczególnych reakcji u
mnie wywołała antyreakcję, bowiem wystarczyło bym
wyobraziło takie działania i scenki, jakie działy się
w Niemczech, że nawet Pani Merkel była wszystkim
zniesmaczona. I tu nasunęły mi się kolejne scenki -
oto osoby miłosierne, pragnące pomóc biednym
uchodźcom, jadą do granicy wschodniej i podpisują list
intencyjny, że biorą na utrzymanie 1 lub więcej osób.
Gwarantują za ich zachowanie, że nie zrobią żadnej
burdy. Zapewniają pomoc w znalezieniu pracy, opiekę
lekarską i wszystkie inne ludzkie potrzeby.
Wtedy takie postępowanie bym pochwaliła, ale płacz pod
publiczkę po to by w kotle wrzało - NIE. Takiej metody
nie pochwalam.

Dziękuję Wszystkim serdecznie...
Kłaniam się nisko i pozdrawiam.

Kocham ten wspaniały wiersz, jak każdy Twój. Z jednej
strony nawiązanie do piosenki, która w okresie II
wojny światowej była ostrzeżeniem dla zdrajców. Z
drugiej stawiasz pytanie o zdradę miłości... Bohaterem
nie jest ten, kto służy Bogu, ale ten, kto umie
miłować człowieka. Pozdrawiam ciepło :)

Poczucie winy?

Nie sądzę żeby autorce o to chodziło. Wiersz jest
odwołaniem do sumień, a te jeśli je mamy skutkują
poczuciem winy, jeśli nie jesteśmy spójni w
deklaracjach. Komentarz Mily o metodyczności jest
nietrafiony, bo zakłada przemyślany plan wpędzania w
poczucie winy, premedytację w torturze. Ten wiersz
jest emocjonalny, a nie pisany z premedytacją.

A to wynika też z budowy wiersza, bardzo
symbolicznego ujęcia śpiącego rycerza, symbolu walki o
słuszną sprawę, który niestety śpi w obliczu
niesprawiedliwości i podłości.

To nie metodyka budowania poczucia winy, a pokazania
naszego upadku. Upadku autorytetów, braku moralnego
przewodnictwa w obliczu nieszczęść ludzi, lęku przed
innymi, choć ci niczego złego nam nie zrobili,

Pytanie: "czemu ty człowieku krzywo na mnie patrzysz"

to pytanie o sens tego, covw nas teraz.

Trawestacja piosenki ludowej, to symboliczne pytanie
do nas, jako narodu. To pytanie co się z nami stało?
Co stało się z ludem wierzących w jeden dodatkowy
talerz?

Z pewnością w jego hermetycznym świecie, to nie obcy
przybysze są powodem tej negatywnej przemiany.

Wiersz metodycznie grający na emocjach, by wzbudzić
poczucie winy.

Kto jest naszym bliźnim? Czy każdy?
Pozdrawiam :)

Politykę r o b i ą ludzie - wynik, to
globalna klęska humanitarna...

Wiersz pamiętam. Jest,jak zwykle w tym miejscu,
rewelacyjny i na miejscu.

Polska ma drzwi i przejścia otwarte na głucho,
głuchotą durnego, zakompleksionego społeczeństwa,
które z Matką Boską na sztandarach i zatyczkami w
uszach (żeby nie słyszeć sensu słów zawartych we
własnych modlitwach i pieśniach)zamyka te drzwi
sztabami obojętności i głupoty. Uchwala uchwały
przeciw ludziom innym niż większość, nie zgadza się na
wolność słowa, nie pomaga cierpiącym i ma zaniki
pamięci o czasach, kiedy samo szukało otwartych drzwi
u innych i...znajdowało.

I opinie takie, jak pana Janusza K. to hipokryzja,
jakże typowa dla tzw. katolików, dla których słowa są
tylko parawanem dla wstydliwych cech, które najlepiej
przykryć krzykiem i wydętymi wargami świadczącymi o
aroganckiej pustce tam, gdzie należałoby szukać
rozumu.

Wiersz głęboki i w sposób metaforyczny, ale
precyzyjny, mówi o naszym podobno bogobojnym
społeczeństwie.

A mnie jest tylko wstyd, że jestem stąd.

Córka Adama, kłania się nisko - Dziewczynie Arlekina.
:*

Podpiszę się pod komentarzem JoViSkI i Pana Bodka.

Dziękuję Ci za ten wiersz.
Przykro, że nadeszły czasy, którym z taką bezradnością
i smutkiem przyglądać się trzeba. W ostatnich latach
przespał nasz kraj tyle ważnych momentów i wciąż się
nie może obudzić - z nocy głębokiej. Boli ten mrok, w
sercach, duszach, słowach, czynach - polityków i
sporej części chrześcijańskiego ponoć narodu. W XXI
wieku, w środku Europy, znowu ze sceny znoszą ludzi
'nogami do przodu' (przepraszam, za wyrażenie), bo
ktoś tam gdzieś u szczytu, przy sterze, - kreśli
chore, pozbawione wrażliwości i solidarności
międzyludzkiej -scenariusze.

Bardzo dobry wiersz z głęboką refleksją w trudnym i
smutnym temacie...pozdrawiam z uznaniem

Wiersz świetnie napisany, ale temat trudny. Ludzie
zawsze cierpieli i cierpią, bo tak politycy kształtują
nasz świat.

Pozdrawiam serdecznie Autora.

Poezja, jak zwykle tutaj doskonała,
ale nie do końca jednoznaczna,
msz Marek Żak ma dużo racji,
z jednej strony szkoda ludzi poszkodowanych przez los,
z drugiej nasz kraj musi też dbać o interes własnego
kraju, emigranci często niestety niosą zagrożenie typu
zamachy, brak chęci do konsolidacji z innym kulturowo
krajem itp...
Pozdrawiam.

Wspaniały Wiersz.

Janusze.k
Tak, ale żeby przyszedł musi przeżyć eksperymenty
przygraniczne - martwy nie przyjdzie.

Jeśli ktoś przyjdzie pod moje drwi i poprosi legalnie
- pomogę
ale jeśli będzie próbował w nocy przez okno to
przepraszam ale spojrzę co najmniej "krzywo".

Polska jest naszym domem i ma drzwi (przejścia
graniczne itd. i KAŻDY obcokrajowiec powinien o tym
wiedzieć Ten/ta który/a myśli inaczej niech otworzy
okna swojego domu w końcu są potrzebujący koczujący
pod "biedronkami" etc. etc. przecież to też ludzie ,
w moim miasteczka znalazłbym kilku mogę podrzucić


Czy jest ktoś chętny na taki eksperyment?

Około 4 miliardów w Azji i Afryce żyje w nędzy bez
szans na jakąkolwiek poprawę losu i wszyscy chcą się
dostać do Unii lub Stanów. Informacja, ze tu
wpuszczają spowoduje szturm na naszą granicę. Do tego
ci ludzie są wmanewrowani w politykę Białorusi, a
zwłaszcza Rosji, którzy chcą zdestabilizować Unię, jak
to zrobili na Krymie i w Donbasie. Jestem politycznym
przeciwnikiem PiS-u ale rząd polski musi bronić granic
Polski i Unii. Ma na to poparcie wszystkich państw UE.
Pozdrawiam.