Czerwony bucik
Maleńka stópka w czerwonym buciku próg
kolejny przekroczyła...
wraz z innymi stópkami stąpa po
chodniku,
idzie wciąż przed siebie na zwiedzanie
świata...
czasem gdzieś przystanie, na dłużej się
zatrzyma,
czasem gdzieś się potknie,
czasem nie wytrzyma
ciągłego naprzód gnania
i świata nie poukładania...
Maleńka stópka w czerwonym buciku kolejny
raz zakręca...
czasem chciałaby wrócić na znaną już
dróżkę,
lecz myśl jej nie pozwala,
że za następnym progiem bądź zakrętem
nareszcie spotka maleńką stópkę w czerwonym
buciku numer dwa...
autor
anamnezis
Dodano: 2007-09-17 15:12:06
Ten wiersz przeczytano 488 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
pomimo niepoukładania świata zawsze jest nadzieja na
znalezienie tej właściwej, najlepiej pasującej drogi.
chyba każdy z nas doświadcza takich dylematów - iść
dalej dobrze znaną ścieżką czy spróbować czegoś
nowego.. nigdy nie wiadomo co bądź kto stanie na
naszej drodze - to jest właśnie nadzieja.. moje
wrażenie - niesamowicie pozytywny wiersz :)
Brawo ponieważ;
Budzić nadzieję w sobie i innych, oznacza: dodawać
odwagi, dodawać życia.
— Phil Bosmans