Czerwony Neon
No i poszła z deszczem pani o smutnej
twarzy
Troski swe obgadać w barze co czerwone miał
neony
W egzotycznych drinkach gubiła historie
pierwszej miłości
Co w serce jej jak sztylet głębiej niż
marzenia
I północ wybiła tylne siedzenie
zwiedziła
Buzi dała, ciało sponiewierała …
Zapomnieć nie zdołała
autor
Szczensciarz
Dodano: 2007-04-10 17:40:56
Ten wiersz przeczytano 452 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.