Cztery Pory

Co widzę gdy patrzę przez okno?
Widzę, że wszyscy ludzie mokną.
To polska jesień złota dookoła.
Wszystkim krople deszczu lecą z czoła.

Mijają trzy miesiące.
Już biało się robi na łące,
To zima polska,
Mrozem przestraszona jest każda wioska.

Dwudziesty pierwszy marca,
A tu wiosna zimę skarca.
Kwiaty zakwitną,
A mrozy zamilkną.

Wiosna w pośpiechu odchodzi,
Bo gorące lato do nas przychodzi.
Wygania wszelkie kolory bure,
A letnie słonce nam robi brązową skórę

autor

fitch

Napisany: 2006-06-04 Dodano: 2006-08-03 23:58:57

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie