czwartki /katedra w Galway/

tym, którzy nie usłyszeli, a sceptyk rozsądny woła ponad ciszę

wróciłem
grzechów pamiętanie
zmazałem

noc
za rzeki mlaskaniem
kryje się
okno w głowie
przejmuje świat
oko z lekka zmrożone zajęte
uszy po sobie
woń świec rozsnuta po murach
katedry
światło umykające podpisom
on grał i ja malutki
nuty mu przestawiał i witraże
z głową zadartą podglądał
bezwstydnie
noc

wróciłem
grzeszny pamięci
niedoskonałością

... tym, którzy słyszą i widzą.

autor

mirno

Dodano: 2008-08-16 04:00:38

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie