Czystych oddechów

Obracam głową, chcą złapać się na twoją orbitę.
Lekki ruch w inną stronę wystarczył, by wszystko zaczęło kręcić się w złym kierunku.
By uczucia były szybkie i płytkie.
Śmiech bez swobody, a oczy w stale zamyślonej pozycji.

Namiastka snu w bezsenności marzeń.
Ty śpiewasz w mojej piosence refren.
Przeklęte zakochanie, mimo że upragnione, utęsknione i wyczekane.
Jak szybko złamałeś mi serce, a ja tobie.
To dobrze, dziś już wiemy…
Co teraz zrobisz dla mnie?
Odpuścisz jak dumny głupiec, pewnie.

Chciałabym zniszczyć z tobą doszczętnie wszystko co mamy.
Zmierzmy się ze sobą.
Rozedrę twoje koszule, przerwiesz moje naszyjniki, stłuczemy perfumy, wazony, lampy…
Podpalimy nasz dywan i poduszki…
Zdepczemy siebie na zdjęciach podsuwając pod ogień.
W dymie szukając swoich czystych oddechów.

Wybiegając przed dom zgodnie za rękę.
Tak zacząć od nowa leżąc obok siebie na podjeździe przed domem.
Myślisz, że budując wszystko jeszcze raz nie zbudujemy dwóch oddzielnych przestrzeni?

Magdalena Gospodarek

autor

espressivo

Napisany: 2014-01-23 Dodano: 2016-06-05 00:12:13

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie