Dąbrówka
Wiersz razem z obrazem dedykuję mojej ukochanej wnuczce (obraz można obejrzeć na stronce: https://jovita63.wixsite.com/joviska
Pragnę zatrzymać ulotną chwilę
na wieczność, w ramach tego obrazu,
by nie umknęła niczym motylek,
a czas bezwzględnie jej nie zamazał.
Rośniesz tak szybko, w oczach się
zmieniasz,
chociaż z tęsknotą patrzę z daleka,
to wątpliwości i obaw nie mam,
że dobra przyszłość na ciebie czeka.
Bo są przy tobie tata i mama,
którzy wskazują właściwą drogę,
by żadna krzywda ci się nie stała,
gdy będzie trzeba i ja pomogę.
❀¸¸¸.•*´¯`❀✿❤️✿❀´¯`*•.¸¸¸❀
Komentarze (110)
Z każdego słowa miłość promieniuje. Niech miłość i
szczęście wnusi nie opuszcza. Pozdrawiam czule,
spokojnej nocki:)
Obraz przecudny :)))
Uroczo i wzruszająco :) :)
No i od razu łza się w oku kręci, bo widzę swoje
Wnusie. A jesteśmy obecnie daleko od siebie, więc
kontakt tylko wirtualno-telefoniczny.
Z największą przyjemnością przeczytałem. I zajrzałem
na blog. A jak ma na imię Miś? :)
Pozdrawiam ciepło :)
Pięknie i tyle w nim miłości do Wnusi :)
Pozdrawiam serdcznie :)
Dobrze, że wnuczka ma taką kochającą ją Babcię,
pozdrawiam, z wiersza podobaniem, Ulu.