A dalej to będzie...
wierzby odziane w mgliste
ranki naginają suche słowa
na palcach
gdy oni jakby
świat się zaczynał
dopływają spod woalu
w głuchą toń siebie
wiatr przygrywa do niesnów
w spełnienie
dziś
tylko ta zbłąkana kartka
niedowestchnień pyta wciąż
w poincie
komu tak
komu
i na co*
* bądż 'ku czemu'
autor
Rozalia3
Dodano: 2021-11-07 07:02:50
Ten wiersz przeczytano 1408 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Dziękuję pięknie za odwiedziny i słowa w
komentarzach:) molico i Piorónku to miłe, że masz chęć
jeszcze do wiersza powrócić...
Pozdrawiam Was bardzo ciepło i życzę pogodnego
piątku:)
Witam,
interesująca wiązanka metafor w tonie
refleksyjnym...
Uśmiech i pozdrowienia /+/
Rozalio3!
Nietuzinkowa treść; bardzo na tak!
Zatrzymuje na dłużej. Ja tu wrócę - gwarant pewny - ja
nie obiecuję.
Pozdrowionka ciepłe, w twoją stronę przesyłam!
Dziękuję serdecznie wszystkim gościom za odwiedziny i
słowa w komentarzach:)
Pozdrawiam Was bardzo ciepło i życzę miłego, udanego
wtorku:)
Piękny, refleksyjny wiersz, nietuzinkowo z ciekawymi
metaforami.
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj Rozalio.
Kiedyś może się dowiemy?
Bardzo refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam.:)
Ciekawy wiersz o przemijaniu,
często pytamy o sens życia, tego co jutro, msz, ważne
umieć się cieszyć życiem, choćby jego drobnymi
radościami, a na pewne pytania trudno opowiedzieć,
chyba pozostają retoryczne.
Pozdrawiam serdecznie, z podobaniem dla wiersza.
Bardzo dobry wiersz. /tylko ta zbłąkana kartka
niedowestchnień pyta wciąż
w poincie / Nie myślę o tym co będzie dalej..
Co dalej, jakie jutro nie wiemy, ale może to i dobrze,
żyć pełnię teraz, wiersz skłania do głębokich
przemyśleń, pozdrawiam ciepło i śle serdeczności.
Jutro niepewne, wczoraj nie wróci
liczy się tu i teraz, więc warto żyć obecną chwilą i
do lustra się uśmiechać
z podobaniem refleksyjnego wiersza
ślę serdeczne pozdrowienia :)
Tak, nieznany nam cel... może na tym polega to nasze
wędrowanie ku... Pozdrawiam
Co będzie dalej...hm...właśnie nikt tego nie wie, bo
nic nie jest do końca przesądzone...pozdrawiam Rozalio
:)
*ostatni wers
Pięknie i nietuzinkowo (wiadomo :-)).
To nie mój wiersz, ale zostawiłbym ostatni wiersz tak,
jak jest.
Pozdrawiam ciepło, Rozalio :-)
Nadzieja z którą wędrujemy pod rękę, wyszepcze w końcu
cel... pozdrawiam serdecznie.