Daleka podróż

Daleka Podróż



Muszę wyruszyć w daleką podróż.
Która prowadzi do zatracenia.
Ty byłeś tam mój przyjacielu.
Powiedz, czy ja wyruszyć tam mogę?
W drogę, mojego przeznaczenia.
A poszło nią już tak wielu.


Kto prowadzić mnie będzie?
Kto zapali światło w dali?
Bym mógł dojść do celu.
Dookoła ciemno tam wszędzie.
Żadne światło się tam nie pali.
Ty tam byłeś mój przyjacielu.


Pytam, chociaż wiem, że milczał będziesz.
To mnie uspokaja i łagodzi.
Wyruszyć już muszę tam.
On mój czas, jak nić jedwabną, przędzie.
Już wsiadam do przeznaczenia łodzi.
Dopłynąć muszę do Jego bram.


A kiedy otworzą się ciężkie bramy.
Kiedy stanę przed Nim, zwarty, gotowy.
Zmęczony, po dalekiej podróży.
Powie mi, my się człowieku znamy.
Wtedy spłyną myśli z mojej głowy.
Moje życie na ziemi się zakończy, tam będę służył.



Sławek

28.08.2007

autor

czarek50

Napisany: 2007-08-28 Dodano: 2007-08-28 13:01:47

Ten wiersz przeczytano 659 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie