Daleko...
Daleko i nie po drodze
chadzają myśli niektóre
siadają na pustych ławkach
patrzą z nadzieją gdzieś w górę…
Widzą jak płatki kasztana
rumieńcem od rana płoną,
gdy w słońcu błyśnie fontanna
nie są tym światłem zdziwione.
Wchłaniają zapach różany
wraz z tulipanowym złotem
rozsądek wiążą w supełki
by skarby zdobyć na
…”potem”.
Marzeniem, takim cichutkim
zamknąć chcą promień w objęciach
czułością głaszczą nieśmiało
by rozgrzać widokiem serce…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.