(Nie)zwyczajny poeta
Niezwyczajny poeta,
stąpa po ziemi tak, jak ja.
Ma oczy, usta i dłonie.
Lubi zapach mchu
albo korzenną woń sandałowca.
Zwyczajny człowiek,
który ze słów tworzy ornamenty
i dosięga piórem gwiazd.
Zakochany we wszechświecie,
niespokojny jak wzburzone wody.
Spotykam go w wierszach.
Niemal czuję jego oddech,
gdy nabieram powietrza do płuc,
by zrobić pauzę i zebrać myśli
zawieszone na linii metafory.
Nie znam go, a jednak mu wierzę.
Komentarze (53)
Ach te literackie klimaty...
ładnie i klimatycznie
Renata Sz-Z, pięknie dziękuję za przemiłe odwiedziny i
ciepły komentarz.
Serdecznie Cię pozdrawiam
beano, pięknie dziękuję za przemiłą wizytę i ciepły
komentarz.
Serdecznie Cię pozdrawiam
Basalyk, pięknie dziękuję za przemiłą wizytę i ciepły,
refleksyjny komentarz.
Serdecznie Cię pozdrawiam
Piorónku, pięknie dziękuję.
Serdecznie Cię pozdrawiam
(Nie)zwyczajny a zwyczajnie trafia i "łapie" mnie za
serce, i takich Poetów lubię i cenię najbardziej a
każdy z nas ma przecież inne upodobania.
Pięknie napisane Lariso. Pozdrawiam ciepło :)
Piekna wrazliwosc urzeka
Pozdrawiam Larsko
Z podobaniem
Kazdy (zwyczajny) kto pisze, staje sie niezwyczajnym w
swoim przekazie.
To jest dla mnie oczywiste.
Piekny jezyk wiersza.
Pozdrawiam serdecznie
Kasia
RE:
Larisa!
Wstawię wiersz z dedykacją dla ciebie.
Ciepło pozdrawiam
Piorónek zbójnicki, pięknie dziękuję za przemiłą
wizytę i ciepły, refleksyjny komentarz.
Serdecznie Cię pozdrawiam
Witaj, Larisko-:).
Każde wiersze to żyjące cząstki z całej esencji
życiowej, na jakie składają się między innymi:
emocje, radość, smutek i praktycznie cała gama wrażeń
wybierana z kolorów.
Kosmosu nie należy się bać
Wiersz mi się bardzo podoba
Pozdrowienia przesyłam!
Driana, pięknie dziękuję.
Serdecznie Cię pozdrawiam
Juz Ci czytalam:))
Zenek 66, pięknie dziękuję za przemiłą wizytę i ciepły
komentarz.
Serdecznie Cię pozdrawiam