Daruje i daję kobiecie
Pragnę co dnia dać jej kropelkę radości
W kropelkach obrazy barwne bez szarości
Daję i czynię to, jestem jej mąż i
kochanek
Ważna jest rodzina, dom, to warowny
zamek
Dostarczam jej, niebywałych emocji
Takich, jakich sama chciała i ciągle
chce
Dotykam nią, nieba rozkoszy
Nieprzerwanie, w ciepłe noce i dnie
Czynię starania by piękna, dużo miała
Otulam ją zmysłami, dotykam boskiego
ciała
Znajduje w niej piękno, urodziwe jej
cząstki
Widzę ją w wolności, nie związuje w
związki
Zapewniam jej, że jest bogata
W niespodzianki umilania dnia
Co chwil parę się z nią bratam
Wtedy to, ja i ona pod sufit lata
Chcę widywać jej oczy błyszczące i widzę
Uśmiechają się nieprzerwanie ,szczęśliwe
Pozwalam jej ,ze bywam kanapką z
kawiorem
W uśmiechu w miłości całą ją biorę
Daje jej uczucia należne kobiecie
winna wiedzieć, że jest jedyną na
świecie
To w życiu jest nieuniknione
uczucia przekazuje jej, w czarownej
osłonie
Nie zapominam o niej ani chwili
Troskam się o nią dniem i nocą
Chronię w dłoniach, przed złym i innymi
Ukazuje jej niebo, dla niej gwiazdki
migocą
Gdy coś jej w życiu nie wychodzi
Przemawiam do niej śpiewnie
Oczy moje widzą, jak z jej czoła
czarne chmury schodzą gniewne
Idę z nią przez życie, we dwoje -
samotnie
Zatrzymuję czas piękna, młodość
ucieka
Zachowuje się wobec niej, jak młodzian
zalotnie
Kwiatami obsypuję, płyną dla niej jak rzeka
Daje kobiecie niuanse w detalach
Trochę zmarszczek, aureole świętości
Uznanie, miłość, wierność poddańcza
Moja lista darowania, nie ma końca
Autor:-slonzok
Komentarze (9)
ŚLICZNY ...tyle powiem ...pozdrawiam ciepło
Potrafisz darować słowem niebo, kwiaty, ciepły powiew
wiatru, łąki umajone :)
Witaj Bolesławie Ty co tak hojnie obdarowujesz
piękności tego świata, - kobiety.
oddajesz serce, przyjaźń i kwiaty. Jak Ciebie
nie kochać uskrzydlony poeto. pozdrawiam
serdecznie.
Darow starczyloby dla trzech kobiet,a tu lista jeszcze
niepelna.Byc tak kochana,marzenie!++
treść myślą zmierza do puenty ważnej dla drugiego
człowieka w więzach Bardzo ciepły w treści i niesie
nadzieję, że wrażliwość nie zginęła i zrozumienie
Podoba mi się Pozdrawiam:)
Czy tyle aż w życiu można dostać...? Wyjątkowy dar...
Pozdrawiam i życzę szczęścia!
Pięknie. Dałeś jej cały "RÓG OBFITOŚCI. Pozdrawiam.
Dajesz siebie w każdym wierszu piękno duszy i serce
szczodre i sławisz urode natury kochasz życie i
opisujesz ślicznie szczere uznanie,,pozdrawiam miłego
dnia życzę+++
Chciałabym spotkać kogoś na swojej drodze kto by tak
pięknie mnie kochał ;)
wiersz bardzo ładny,pięknie się czyta ;)
Pozdrawiam