Z dedykacją dla listka

Narodził się wiosną, zodiakalny Baran.
Pełen energii, żyć się bardzo starał.
Oswobodził się z pączka matczynej opieki,
Otworzył zielone, zaspane powieki.
Skoczył w wir życia, poznał silny wiatr,
Słońca ciepło, wody smak, mały świat.

Kołysał się, kołysał w kołysy.
Ni to dla zabawy, nie by koić zmysły.
Wędrował z gałązkami nie wiadomo czemu.
Nie pojmował swojej egzystencji biegu.
Poznał lato, malin zapach, barwe motyla.
Przyszła jesień, a on krzyczał:" Proszę, jeszcze chwila!"

Zezłocił się biedaczek, wcale nie zesiwiał.
Tylko brąz go elegancki stale okrywał.
Coraz dłużej spał listek, coraz trudniej mu było.

Aż pewnego popołudnia pod drzewa mogiłą
Ułożył się miękko ze swą generacją.
Nie przejął się zbytnio życia kolacją.
Zasnął i śpi pod kołdrą ze śniegu.
Nie budźcie, niech odpocznie po długim biegu.

autor

fereshta

Dodano: 2006-09-25 16:16:46

Ten wiersz przeczytano 397 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie