Dla Michałka....
Dla mojego cudownego chłopaka, którego kocham najbardziej pod słońcem:*:*
Czy życie tak okrutne musi być?
Czy ludzie nie mogą normalnie żyć?
Smutek, udręka i płacz, czy to moje
przesłanie?
Niech ktoś mi odpowie na to pytanie!
Ja już mam dość, dość tego wszystkiego,
Mogę normalnie żyć, ale nie bez niego!
On swoim obrazem tworzy cały świat
Kocham go, to mój najpiękniejszy kwiat.
Michał niczym róża jest,
Jak płatek każdy jego gest.
Urok w każdym słowie, urok w każdym
kroku
Wszystko, co cudowne, dodaje mu uroku!
Czasem zastanawiam się: anioł czy
chłopak,
Czy wszystko nie jest na opak?
Wygląd chłopaka, dusza anioła,
Czy ktoś uwierzyć w to zdoła?
On jest drogim skarbem na mym niebie...
Nie wyobrażamy sobie życia bez siebie.
Gwiazdka moja najjaśniejsza,
Pod słonkiem najcudowniejsza...
Zapamietaj Michałku, kocham tylko
Ciebie!
Wierzę, że razem będzie nam jak w
niebie!
Ja - Bestia, Ty - róży kwiat...
Przed nami wiele cudnych lat...
Jesteś dla mnie wszystkim skarbie! Twoje Słoneczko
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.