Dlaczego?

Odpowiedź na jedno proste pytanie,
Nie daje mi spać i żyć normalnie,
Dręczy mnie ciągle jak koszmar po nocach,
Pozornie wydając się tak bardzo banalne!
I pytam stokrotkę rosnącą przed domem,
Wyrywam jej płatki, może one wiedzą,
Wyliczam coraz głośniej jeden po drugim,
Czemu mi one nie odpowiedzą?
I krzyczę do słońca, może ono coś wie,
Zaświeci promykiem, tworząc zdanie,
Może on zlituje się choć trochę nade mną,
Gdy słyszy tak głośne, o pomoc wołanie?
Idąc do szkoły, pytam małego wróbla,
„Może Ty wiesz, co czuję, mój mały kolego?”
On tylko się patrzy i zaraz odlatuje,
A ja za nim głośno wrzeszczę, „Dlaczego?”.
I księżyc w nocy z gwiazdami u boku,
Choć słyszą jak głośno po nocach szlocham,
I liście jesienne i białe płatki śniegu,
Nie wiedzą czemu tak bardzo kocham.

autor

iskierka_nadziei

Napisany: 2005-12-17 Dodano: 2005-12-18 00:02:00

Ten wiersz przeczytano 707 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie