W dłoni trzymam wiązkę frezji...

Bolesław do Ciebie

Kiedy piszę do Ciebie wierszem
Myśl moja obok Ciebie zapachem wiruje
Otwieram okna wpuszczam powietrze
Ty czytasz moja słowa pełna zdumień

Czasem piszę prozą, słów wiele się plecie
By natchnienia dotknąć, spoglądam po drzewach
Ostatnie liście jesieni, pełne są letnich westchnień
we mnie coś cudownego dojrzewa

Podnoszę liście jak słowa łagodne
w słowach jest moja dusza
opływa je wiatr, jak nad stawem sitowie
by Ciebie nimi wzruszać

W dłoni trzymam wiązkę frezji barwnych
wspomnieniowy gest z naszych lat dawnych
Tobie je przesyłam, jak w wiosennym maju
one to najcudowniejsze zapachy rozsiewają

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2018-02-07 Dodano: 2018-02-07 20:11:28

Ten wiersz przeczytano 342 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie