***/długo uczyłaś się/
dla K.
długo uczyłaś się
godności osobistej
aż odróżniłaś dość
nareszcie postanawiasz że
nie można ci wszystkiego zrobić
i otulona przez sacrum wiesz
że pierwsza miłość wieczna
której potrzebujesz
to miłość do samej siebie
autor
Wanda Kosma
Dodano: 2017-05-14 22:27:21
Ten wiersz przeczytano 1689 razy
Oddanych głosów: 55
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
To prawda, choć wcale to nie jest takie łatwe,
osobiście nie przepadam za sobą, wiem, że popełniam
masę błędów i często siebie nie lubię.
Pozdrawiam serdecznie i przepraszam,
jeśli uraziłam...
Może kiedyś napiszę, ale wielokrotnie się sparzyłam na
mailowaniu, pewnie moje gadulstwo i szczerość też mnie
zgubiła, póki co muszę nauczyć się mniej spędzać czasu
w necie, wiem, że potrafię, bo już tak bywało, a to
wyjdzie mi na dobre, na razie jak widać bywam i to
często, zbyt często...
Wszystkiego dobrego życzę, Poetce:)
Święta prawda. Pozdrawiam:)
Dobra życiowa refleksja.
Pozdrawiam.
Marek
Byłam w maju, lecz wtedy nie żyłam.
Teraz przynoszę wdzięczność za Twoje równanie, które
ma zastosowanie ponad dwa lata. Niektórzy powiadają,
że to dobry czas. I nie liczą oberwanych z klifu
ziaren.
Tak.
Trzeba nauczyć się mówić: nie. gdy sytuacja tego
wymaga. O szanowaniu samego siebie nie wspomnę.
Mądre słowa. Pozdrawiam :)
wiersz mówi o pewnej prawdzie, z którą nie można się
nie zgodzić.
nasuwa się pytanie - co oprócz?
pozdrawiam :)
Bardzo dobrze Pani pisze :-) z przyjemnością
przeczytałam :-)
jeden warunek nie zdradź samej siebie
dobry wiersz :) :) pozdrawiam i głos zostawiam +
Dla K jak Krokodylla?
Może to i mądre i na wyższym poziomie,ale dla mnie
poezją nie jest.
Poezja musi mnie zachwycić,wzbudzić dreszcze na
skórze,coś takiego czego nie potrafię opisać,coś
pięknego i niepowtarzalnego.Ale,żeby to napisać,trzeba
mieć uwiązanego na nitce skowronka,gdzieś tam w swoim
wnętrzu;może w sercu albo zupełnie gdzie indziej.I
czytam tych "białych" poetów(razem z noblistami),a nic
się ze mną nie dzieje.Doceniam intelekt i nic poza
tym.A ja chcę fruwać nad chmurami...
Biedna ta współczesna literatura...
choć dedykacja dla K.
to jest to też mój wiersz:)
dziękuję bardzo
Interesująca, bardzo życiowa refleksja.
nie może zabraknąć pewności kiedy miłość zagości