DO CIEBIE
Krystyna Walas (Bugajczyk)
piszę do ciebie wiosenną ciszą
chmarą zieleni rozrósł się dzień
nad szarym polem, skowronka słyszę
nadzieją tchnęła mnie jego pieśń
wzleciał wysoko ponad ciszę
której zrozumieć nie mogę sama
milczysz, a ja wciąż piszę
radosną wiosną zakochana
już nie wiem, czy umarła ?
miłość co ciepłem jesiennych była dni
ostatnie strzępy uczuć zdarła
a może jeszcze ledwo się tli
napisz cokolwiek, bym wiedziała
że ten wiosenny w sercu śpiew
to już przebrzmiała serenada
napisz choćby się z duszy wylał gniew
choćby z tęsknoty zapłakały
zielone drzewa , kwiecisty skwer
choćby się w deszczu rozmywały
łzy i chodnikiem za mną szły
gdy się rozwiną wierzbowe bazie
boleść zaciśnie moje gardło
w kwiatach jabłoni w białym sadzie,
w błękicie ,co dano nam za darmo
przed wiosny skryję się szaleństwem
bo dla mnie smutna jest jak jesień
łzy długo, z deszczem ,kojarzyć będę
w oczach mam maj a w duszy wrzesień
wiosną też czasem się rozstajemy
na siłę nie można się trzymać za ręce
nie zawsze jest wiosna , tak jak tego
chcemy
więc dzisiaj ci oddam twe serce.
Komentarze (8)
Na silę nie można trzymać się za ręce ...
pozdrawiam serdecznie
wiosna sprzyja robieniu porzadkow,pozdrawiam
serdecznie
wiosenne rozmyślanie ciepłe i rytmiczne - pozdrawiam
Bardzo obrazowy wiersz, z przyjemnością przeczytałem.
Pozdrawiam:)
Śpiewnie napisany wiersz przetkany wiosennymi
obrazami. Pozdrawiam:)
brzmi melodyjnie jak pieśń :)
pozdrawiam
Nie zawsze wiosna, nie zawsze kwiecień,
lecz zawsze łatwiej żyć jest w duecie!
Pozdrawiam!
piękny wiersz pozdrawiam