Do Mądrości

Powiedz mądrości,
gdzie w przeszłości szukać odpowiedzi,
krzywą twej niewiadomej,
gdy człowiek tam siedzi.
Znalazłszy sens bicia i wad,
bez wahania, rusza ku tej macierzy,
jakże przedni los zazdrości zęby swe szczerzy.

Kolejne pytanie zawisło w braku odpowiedzi.

Rzeknij, ma miła,
czemuż to droga przed ogromem głowy nie pochyliła,
stawiając mosty, topiąc balasty,
jeno burząc te pierwsze, podczepiając coś jeszcze,
dlaczego prostym owy kierunek nie okaże się?

Niosąc w sercach miłości wielkie,
lecz jedno o drugie przez ciebie mięknie.
Przeogromny potencjał,
ruch w obie strony,
jak człek tknięty złym losem powinien być zadowolony.

Odpowiedz…
Skoro inteligencją pod płatem skroni,
jakową siłę w nią tchnąć, by problem roztrwonić,
kiedy ten sam nas dogonił.

...tak lub nie ....w psychice, wybory, płatają nam figle

autor

maly-jcl

Napisany: 2010-06-20 Dodano: 2010-06-20 13:05:01

Ten wiersz przeczytano 610 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie