Do ostatniego grama

Pusta kartka bo co tu opisywać
zachwiany krajobraz ludzkich oczekiwań
w dążeniu do celu podstępów nie ma końca
każdy zapomniał czym jest dobra wola
i biegnie do przodu niszcząc wszytko wkoło
zatrzyma sie wtedy, gdy juz nie będzie miał dokąd
poźniej stanie ze spószczoną głową
zrozumie w końcu, że zabiła go wolność
ta która była tak bardzo pożądana
ta która zmieniła kierunek spostrzegania
karmiąca duszę - dobro wiesz przysłania
karmiąca duszę - zwyczajnie jest fatalna
jak zwykły buntownik wdziera się do głowy
pożera wszystko i proces jest gotowy
na pustkę na pustkę na pustkę Cię wystawia
wyżera wszystko do ostatniego grama

autor

kadafi

Napisany: 2008-01-05 Dodano: 2008-01-18 18:04:41

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie