Do ostatniej kropli...

Tragiczna historia z nutką humoru, skierowana do naszych polityków, lecz Oni jej nie przeczytają bo na beju sa ludzie z wraźliwymi sercami, a Oni takiego nie mają.

Nie ma co włożyć do garnka
Bieda po kątach piszczy
Smutno powiewa firanka
Nóż groźnie na stole błyszczy

Dziecko kwili w łóżeczku
Paluszek z głodu ssie
Zamknij oczka syneczku
Mamusia utuli cie

Tatuś pójdzie na złom
Może coś grosza zarobi
I z głodu nie umrze dom
Ja mleczka ugotuje Tobie

Dzieciątko zamknęło oczka
A mama dalej nuciła
Nastała ciemna nocka
I ono się nie obudziło

Do domu wszedł mąż smutny
Brudem spływały jego dłonie
O losie nasz okrutny
Już znicz beznadziei płonie

Porwał do ręki nóż błyszczący
I pchnął w swe serce bezsilne
Strumień krwi spłynął gorący
Pod stopy żony niewinnej

I dla niej już sił zabrakło
By krew powycierać z ziemi
Zapłakała łzą ostatnią
I umarła z zwoimi bliskimi

Z historii tej wypływa nauka
Że bardzo źle w kraju się dzieje
Ojciec bezskutecznie pracy szuka
A dziecko z głodu mdleje

Nie bądźmy głusi na cierpienie i biedę innych,miejmy otwarte serca,bo tyle jest głodnych dzieci w naszym kraju.Brak pracy i widmo głodu popycha ludzi do różnych szaleństw.Żyjemy w tak niepewnych czasach że każdego z nas może dotknąć nieszczęście.Za ten stan odpowiada władza i jej zły system .

autor

suzzi

Napisany: 2005-03-04 Dodano: 2005-03-06 05:51:04

Ten wiersz przeczytano 586 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie