Do pamiętnika
Aby poznać siebie
potrzebna nam droga
a na drodze życia
duszy każda trwoga.
Muśnięcia radości,
spojrzenia zachwytu,
niepokój o jutro,
spraw zwykłych bez liku.
Potrzebni nam ludzie
przyjaźni i wrodzy
i szczerzy do bólu
tak niezwykle srodzy.
By się można było
z innymi pomierzyć
i stanąć do walki
w swe siły uwierzyć.
Wyprawy pod górę,
niebezpieczne stoki,
spokojne schroniska
i piękne widoki.
Wszystko co dotyka
człowieka bez przerwy
by nabrał nadziei
i życiowej werwy.
Ciepło też się przyda
by w drodze odpocząć
w promieniach miłości
ułożyć się nocą.
Zimno nie zaszkodzi
i powiew powietrza
świeżego jak bryza
by unieść się z lekka.
Do końca wędrówki
dotrzemy to pewne
więc bagaż zabierzmy
a w nim co niezbędne.
Tylko ważne rzeczy
by serce nam bliskie
nie musiało dźwigać
co złudne i śliskie.
Kim jesteś rozpoznasz
już na samej mecie
obyś nie żałował
gdy czas twój Cię zgniecie.
Komentarze (14)
prosta droga z lekkim sercem
mądre słowa zawarte w treści wiersza zasługują na
uwagę
pozdrawiam :)
każdy kto darem życia obdarzony musi się spodziewać że
wiele w życiu dostanie a to w dupę a to nagród
niespodzianych i bagaż będzie coraz większy i cięższy
by na koniec albo uwolnić cię od nich Pan może albo
szatan przygnieść odpowiedzialnością za nie
ładny z mądrą refleksją...oby szczęśliwie dotrzeć do
mety - nie liczę na nagrodę;-)
pozdrawiam
Oczy są lustrem duszy a przystanąc warto!
Serdeczności na miłe popołudnie:-)
Bdb wier i przesłanie chociaż człowiek całe życie
próbuje poznać siebie i świat i tak naprawdę nigdy nie
pozna do końca
bo nasze postrzeganie jest ograniczone
Pozdrawiam serdecznie :)
Dziękuję moim gościom za czytanie i komentarze.
Pozdrawiam serdecznie:)
Wpisać się lub coś do pamiętnika to bardzo fajna i
ważna sprawa,
Trafna refleksja w zgrabnym wierszu.
Miłego wieczoru :)
Bardzo refleksyjny wiersz i tak do konca, siebie nie
znamy.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Mądrze i zgrabnie.
Czas zrobi resztę policzy zasługi, wystawi
rachunek, krótki nieraz długi.
By poznać siebie, trzeba się napracować przez całe
życie...nawet wtedy, gdy się przeskoczy ostatni próg
życia, pozostaje pewien niedosyt i niedowierzania...
pozdrawiam serdecznie
Nagroda zawsze czeka na mecie...