Do przodu
Pędzić przed siebie, do życia, do świata
Wyrwać korzenie i ruszyć przed siebie
Zrzucić to wszystko co jak bluszcz
oplata
Odbiera soki i słońce na niebie
Podsypać nawóz, niech idea wzrasta
Dać deszcz nadziei, niech siły nabiera
Przesadzić siebie, choć rzecz to nie
prosta
Zmienić swą glebę - trudne jak cholera!
Takie "rolnicze" wynurzenia :)
autor
Hashirama
Dodano: 2016-07-24 15:36:01
Ten wiersz przeczytano 1467 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
no może to tak teraz jest,ja jestem starą,zgrzybiałą
kobieta i "bez końca"dla mnie to trzy kropki;) ale ilu
autorów tyle form,pozdrawiam:)
Ale tam nigdzie nie ma kropeczek bo to same początki
bez końca :) Julio P:)
To prawda, zmiany trzeba zaczynac od siebie, wtedy to
byloby pieknie na swiecie.
przyroda i życie ludzkie, głęboka więź,,pozdrawiam :)
podoba mi się ten rolniczo-filozoficzny wiersz:)
ale czytam bo w pierwszym wersie dla uniknięcia
powtórzeń z nawiązaniem do tytułu
"Pędzić do przodu,do życia,do świata"
i wiem,że teraz wszystko w modzie,ale jeśli wielka
litera na początku zdania to kropka na końcu lub
przecinek i mała litera,ale ja się tam nie znam:)pozdr
Pięknie. Tylko i zawsze do przodu. Pozdrawiam.
powiało optymizmem , którego dzisiaj jak na lekarstwo