Do snu układam lato
Lato wolno zamyka swoje gorejące ciepłem
oczy
wolno, wolniutko
do swego długiego snu się toczy
Było ono piękne
długo wśród nas bywało
jak rzeki strugi
Tuliło nas ciepłem, oplatało słońcem
zapewniało
by dzień był długi
Na moim stawie zasypiają kołyszące się
białe lotosy
Nachylam się nad lustrem wody
widzę moje oszronione włosy
Tataraku ściana nieruchoma
wiatr jej nie kołysze
Cisza , cisza wszędzie
szeptem- jesień, jesień słyszę
Słyszę ją w chrzęście liści
których dotykam stopą
Słyszę ją w kroplach deszczu
co o szyby okna zawodzą
Widzę ją w tęczowych barwach
wzdycham sam do siebie.
Te barwy, usypiające kwiaty
ta cisza
czy tak może być w niebie
Na ziemi leżą złote liście klonu
obok nich dębu żołędzie
Klęknę na ciepłej ziemi
w pozie modlitewnej pokory
Złoże w dłonie bukiet barwny
żegnam lato po temu czas skory
Zaniosę bukiet w dom rodzinny
symbolem pożegnania lata będzie
Lato, lato gorejące dniami
odchodzisz i chowasz się za słońce
Oczekiwać Ciebie będę
przez zimowe i wiosenne miesiące
Jesień z wszystkich pór roku
barwy i kolory w siebie wtula
Przez trzy miesiące, do czasu mrozów i zimy
zasiądzie na tronie króla
Muzyka jesieni płynie, i płynąć będzie
w złotych akordach
Tony podnosić się będą i opadać liśćmi
w wirujących tańczących swawolach
Komentarze (10)
Zatrzymanie lata to zatrzymanie energii wtedy
harmonijne przejście w jesień podtrzymuje radość i
wtedy masz słoneczko w sobie Wiersz udał się jak
wędrówka myśli Autora i wchodzenie czytelnika w tło
Pięknie jest:)
I cóż powiemy na to, że znów nadejdzie lato...
Wprowadziłeś piękny i przyjemny nastrój. Trochę
szkoda, że lato odchodzi, ale muzyka jesieni z
pewnością zastąpi nam jego piękno. Ciekawie się
wyraziłeś. Pozdrawiam:)
Witaj slonzoku, jak zwykle obrazy pełne ciepła i
kolorów. piękne to Twoje lato.
ażeby takie buło w tym roku. pozdrawiam
serdecznie.
Barwy, kwiaty i cisza...jak w niebie? jak w niebie..
ładnie opisujesz, spokojem emanuje Twój wiersz i
ciepłem:)) Pozdrawiam serdecznie.
dziękuję za kwiat na Twej dłoni...a wiersz jest
pięknym odzwierciedleniem tego co w duszy gra ...Twa
dusza piękna jest ...pozdrawiam
piękne obrazy malujesz słowami :-) (masz troszkę za
dużo zaimków w pierwszej części wiersz "swoje",
"swego", "nas", "moim", "moje", bez tych słówek tekst
brzmi lepiej i płynniej sie czyta, np. "Lato wolno
zamyka gorejące ciepłem oczy
wolno, wolniutko
do długiego snu się toczy") pozdrawiam serdecznie :-)
Musze przyznac, ze to piekna monotonia, ktora tu
prezentujesz. Bardzo poetycznie. Forma luzna bez zasad
- nieregularna; ot, co serce dyktuje i oczy widza.
Pozdrawiam z goracej i zalanej Australii.
A u Ciebie slaski poeto jak zwykle pieknie i cieplo.I
kwiaty i muzyka.Slicznie.
Ładnie! Niedługo się znów przebudzi! Pozdrawiam!