Do Waldka

Wiersz ten powstał z powodu powątpiewania Onego w moje zdolności wierszokletyczne.

Waldku – Ty mój przyjacielu
Takich ....... jest niewielu
Którzy wątpić by w to chcieli
Czy złe myśli chociaż mieli

Że te wiersze com Ci czytał
I o zdanie Twoje pytał
Że te wiersze moje nie są?

Myślisz że potrząsam kiesą?
Że kupuję na bazarze?
Łażę, proszę się po wiarze?

Wiersze Ty mój mały łotrze
Te o Zosi i o Piotrze
Sam pisałem, sam jedyny
Nie rób teraz głupiej miny
Bo ja wiersze piszę czasem
Więc kto kurna jest ...

Może teraz mi uwierzysz
Chociaż troszkę się najeżysz.

Wiersz O Waldku będzie srogi, pójdzie Ci jak wódka w nogi. Zwali Ciebie i skołuje Może nawet i zdołuje

autor

DelfinUM

Napisany: 2004-09-01 Dodano: 2006-08-30 10:00:11

Ten wiersz przeczytano 5518 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie