***Do wszytkich ludzi***

Nie rezygnujcie z czytania po kilku linijkach...

Wiecie, lubię swoje życie
Gdy ptaki budzą mnie o świcie
Pod oknem dając darmowy koncert

Gdy w południe stojąc na balkonie
Wyciągam wprost ku niebu dłonie
I twarz ogrzewa mi letnie słońce

Gdy wieczorem wietrzyk chłodnawy
Przynosi mi zapach skosznej trawy
A drzewa w swym szumie się śmieją

I w nocy gdy na czarnym niebie
Miliony gwiazd mrugają do siebie
I w moich oczach odbite jaśnieją


...


Wiecie, żałuję, że istnieję
Gdy prosto w oczy wiatr wciąż mi wieje
I same przeszkody los rzuca na drogę

Gdy wszędzie pełno jest przemocy
Ludzi potrzebujących mojej pomocy
A ja nie zawsze pomóc mogę

Gdy słyszę o morderstwach zamachach
Coraz to nowych terrorystycznych atakach
W których niewinni ludzie umierają

I gdy w Afryce głodują dzieci
A ja mam świadomość, że na śmieci
Niektórzy ludzie chleb wyrzucają


Kochać swoje życie, czy je nienawidzić?
Czuć dumę z bycia człowiekiem czy się tego wstydzić?
Obudźmy się, przestańmy wierzyć w sny

Połączmy się razem jak z bratem brat
Spróbujmy razem odmienić świat
Chciał tego Lennon, Niemen, chciejmy i my

Dziękuję tym, którzy doczytali i jakoś się tym przejęli...

autor

Awiw

Dodano: 2006-08-17 20:11:50

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie