Dokąd?

Jeszcze czuję pod paznokciami
palące niczym dotyk rozgrzanej ziemi
ślady twojego naskórka.
Wciąż ścieram z nabrzmiałych od nie-dotyku warg
smak
twoich nie-pocałunków.
Zagłuszam realizmem echo
pulsujących obietnicą żył.
Wciąż znajduję na skórze
odciski twoich ust.
I jeszcze włosy plączą się tak,
jak wokół twoich doskonałych dłoni.
Dlaczego więc ludzie mówią,
by życie układać od nowa,
że to już pora,
by iść?

tobie,w przeddzień.

autor

jamaica

Napisany: 2010-10-24 Dodano: 2010-10-24 00:47:51

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie