Droga do domu

Dla A.B

Jestem spokojny jak przestrzeń,
między liniami na drodze,
oddzielam dwa światy,choć nie chce,
pasy świateł, dni i noce,
przerywane białe chwile przyciągają mnie do siebie,
wasza empatia mnie mija,
wybaczył bym,gdybyście spieszyli do domu,
bezpańskie myśli, bez serc, krzyczą w korku,
ludzkie ego nie sprawdza lusterek,
ja leżę na środku,
ono wyprzedza, choć dusza chce wyskoczyć przez okno,
oboje czujemy wiatr,
ale ty spalasz pod maską to, co było miłością,
a stało się ropą,
uważaj na siebie nocą,
zaśnij proszę,
szepce przyjemne pobocze,
kiedyś deszcz zmyje farbę,
uwolni mnie i wtedy odpocznę,
kiedyś deszcz zmyje krew,
uwolni Cię i wtedy na moment pokochasz,
jeśli dom nie istnieje to nie istnieje tez droga.

Zagrać siebie.

autor

Hussar

Napisany: 2021-09-16 Dodano: 2021-09-16 23:03:15

Ten wiersz przeczytano 1201 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie