Drzewo
piękne stare drzewo było inspiracją do napisania wiersza...
Drzewo
Drzewo rozpostarło szeroko konary
nie wiem jakie ta natura ma zamiary
kiedy bowiem tam co dnia spaceruję
przyglądam się i w swej duszy czuję
jakby chciało wziąć mnie w ramiona
takie w swej urodzie ma znamiona
dumnie stoi w parku nad rzeką Oss
jakby chciało powiedzieć jestem Boss
podejdź utulę cię w twej samotności
by smutek na twarzy więcej nie gościł
bowiem daleko jesteś od swego domu
nie pogadasz i nie pożalisz się nikomu
dla ciebie wiatr zagra na harfie z
gałęzi
rozproszy smutek radość uwolni z uwięzi
kwiaty u podnóża pnia tobie ofiaruję
i ten wiosenny koncert ptaków dedykuję
usiądź naprzeciw zamknij oczy i słuchaj
rzeka pomrukiem przypomina ruczaj
który wycisza i daje miłe ukojenie duszy
co dnia tu bywasz twój widok mnie poruszył
.
Emilia Konicer 1.03.2014r.
Komentarze (38)
Piękny wiersz, ale dużo w nim smutku, pozdrawia życząc
miłego dnia:)
Piękny wiersz- drzewa maja piękno urok same w sobie
tylko trzeba to piękno omieć dostrzec.. RADOSNEGO
DNIA.
Z przyjemnoscia czytam Twoje wiersze, milasek:)
Pozdrawiam:)
Dziękuję za miłe komentarze i radę :) pozdrawiam
cieplutko :)
Drzewa mają moc szczególną, jednak możliwości
podejścia w celu utulenia - chyba jednak nie.
Pięknie, malowniczo:) Serdeczności
Witaj Milko:)
Uwielbiam stare drzewa, są takie dostojne:)
" wiosenny koncert ptaków ci oferuję"
ja bym zmieniła:
"wiosenny koncdert ptaków Tobie dedykuję"
Każdy z Nas ma swoje miejsce, czy drzewo, gdzie
odpoczywa, tworzy, czuje spokój wewnętrzny. Pozdrawiam
Emilio