Drzwi i psy, ale to nie o nich...
Pięć lat jak wczoraj
pożegnał ciebie
domu naszego stary próg
i już zapachu twego w sieniach
nikt nie pamięta
no może jeden stary pies
i stare drzwi
bo nowy próg
i nowe psy
już nie o tobie mają sny
byłeś
nie byłeś
pięć lat
piętnaście
innego pana
mają dziś młode inne psy
i inny zapach
w starych sieniach
dziś zatrzymują
stare drzwi
autor
Kryha
Dodano: 2009-03-21 07:09:30
Ten wiersz przeczytano 872 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Dobrze Pysiu Ci się wydaje, ostatnio sięgam do
szuflady. Żyję wiosną i ona sama jest mi poezją. Ja
albo piszę to co chciałabym przeżywać, albo przeżywam
a wtedy moje życie to wiersz i praca, niekoniecznie
pisanie. Z rozpędu dałam sobie punkt.Nie pisałam
jeszcze do siebie komentarzy
Wszystko przemija i zmienia się świat, nawet w tych
najdrobniejszych cząstkach... (już kiedyś czytałam ten
wiersz na beju, tak mi się wydaje) :)
Ciekawe spojrzenie na śmierć i pamięć. Bo jak długo my
pozostaniemy w pamięci, i w czyjej ?