W duszy jak wariat
Dla mojej chorej wyobraźni... Uwierzcie, jakoś potrafię z tym życ. Choc nie zawsze jest łatwo.
W duszy jak wariat.
Burdel. Burdel, burdel!
W głowie wiszą szmaty
Przesiąknięte życiem codziennym,
Smutnym, niepewnym...
I ten ból, tępy, od środka
Rozwala mnie...
A ja? Bunt miłość zapomnienie
I te złe uczucie.
Którego pozbyć się nie mogę.
Jak umrzeć.
Jak umrzeć!?
autor
Apatia
Dodano: 2007-04-12 19:14:58
Ten wiersz przeczytano 475 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.