DWIE BRAMY...
organista chłoszcze ciszę
drżące palce rodzą brzmienie
zimnych murów otulinę
witraż pieści światłocieniem
płynie myśli rwąca rzeka
brzegi skruchy drze wezbrana
łódź unosi nagie grzechy
konfesjonał pierwsza brama…
przeraźliwy jęk zawiasów
i sumienia pajęczyny
dusza poci się skulona
mrocznych pragnień snuje dymy
myśli słowa i uczynki
szeptem idą niepokorne
łzy spływają cienką stróżką
cierpkie lecz od grzechu wolne
trzy stuknięcia dotyk stuły
goi się jątrząca rana
krzyż otwiera prawdy wrota
przebaczenie druga brama…
Komentarze (25)
"myśli słowa i uczynki szeptem idą niepokorne"...obraz
jak namacalny. Mysl swietnie poprowadzona, bardzo
ladne przenosnie. Gratuluje
w każdej strofie można znaleźĆ niepowtarzalnie piękną
metaforę...czytałam Twój wiersz z zaciekawieniem...i z
każdym kolejnym wersem rósł mój podziw...wiersz jest
piękny i w formie i treści...robi wrażenie...
Zgadzam się z wypowiedzią fasti... wyciągnąć wnioski
z winy... zgiąć kolana i żyć lepiej, mądrzej..
Wiersz ładny i trafia do czytelnika..
Spowiedź oczyszcza, przynosi ulgę, czujemy się lepsi,
uwolnieni od swoich występków. Daje nadzieję na
zbawienie. Tylko my.. znowu wrócimy do grzechu , ufni,
że nam przebaczą.. Piękny wiersz, Sfinxie
No wlasnie, kiedy nam ciezko chcemy zrzucic z siebie
jarzmo winy. Po przebaczeniu czujemy sie znacznie
lepiej. Wiersz tematycznie b.dobry, dobor slow, rymy,
rytm. Wszystko jak trzeba.
Człowiek szuka nie zawsze przebaczenia w swoim lustrze
ale jest tylko jedna brama trwałości gdzie jest
zaufanie i uczucie Wiersz jest pięknie napisany
Podoba mi się refleksyjna wędrówka duszy Plus
Dwie bramy przekroczone, przebaczenie i skrucha i
otwarta droga do lepszego zycia, problem w tym aby
zgiąć kolana. Ciekawie napisany wiersz.
Ciekawie ujęty temat, wiersz lekki , rytmiczny ale
rymy niedokładne lub ich nie ma wcale. Raczej
bezrymowy.
"Dwie bramy" - świetne ujęcie tematu, wiersz
"perełkowy".
Właśnie te dwie bramy każdy może-powinien przechodzić
równocześnie, , bo cóż znaczyłby żal , gdyby nie było
przebaczenia... Mądry wiersz, pięknym językiem
napisany.