DWIE MUZY

Wiosny czas to zmartwychwstanie, rozbudzanie snów
Otwieranie okien życia, wspominanie dawnych marzeń
Dzisiaj czekam z utęsknieniem na wiosenny dzień by znów
Rozpoczynać mą wędrówkę w kraj powitań i wydarzeń.

Która sercem mym zawładnie, która z Muz mnie ucałuje
Wwiedzie mię w krainę czarów i rozgrzeje stare kości
Wieszczą myślą, szczęściem życia, ktora z nich mnie obdaruje
I wędrówkę mą zakończy tchem przyjaźni i miłości?

Mam dwie Muzy, przyjaciólki, obsypują mnie darami
Są podobne, jak bliźnięta, często nie wiem która którą
Z jedną mówię po Angielsku, z drugą jak ze Słowianami
Jedna bliższa mi językiem, druga bliższa mi kulturą.

Z jedną bawię się Jesienią, jeżdżę na wycieczki w Tatry
Chodzę po krakowskim rynku, i kupuję sól z Wieliczki,
Moczą mnie karpackie deszcze, suszą podhalańskie wiatry.
Zwiedzam Średniowieczne miasta i tak wąskie ich uliczki

Druga zaś jak kwiatek Wiosny, jest ubrana jak dziewczyna
Nie pamiętam, że jest Muzą, myślę że, to miłość nowa
Nowa karta moich uczuć, znów marzenie się zaczyna
A spod pióra znów wypływa kochających myśli mowa.

autor

Lev

Dodano: 2009-02-24 16:18:59

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie