dwukierunkowa

jeszcze są ciepłe popioły
po całopalnych ofiarach
urny marzeń

czas utracony na poły
zaszył się w starych zegarach
dolmen zdarzeń

w wieczność przesiąkam z nawyku
ktoś mi luzuje wiązania
atomowe

nie zbija mnie to z pantałyku
do samobójstwa nie skłania
będą nowe

bo tak sobie kombinuję
że jeśli głupi ma szczęście
do wszystkiego

to gdy do cna wyluzuję
znów uda mi się zagęścić
w coś żywego

autor

ganimedes

Dodano: 2007-01-08 13:50:38

Ten wiersz przeczytano 391 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie